zalecana początkowa dawka - 10 mg na dobę; Dawka ta w razie potrzeby może być zwiększana przez lekarza, aż do osiągnięcia prawidłowej dawki dla pacjenta. Lekarz dostosowuje dawkę leku w odstępach co najmniej 4- tygodniowych. Maksymalna dawka leku Apo-Atorva to 80 mg na dobę.
Producent Brak informacji Pojemność Brak informacji Postać Brak informacji Klienci kupowali również SkładJedna tabletka leku ApoBetina zawiera 24 mg betahistyny dichlorowodorku oraz substancję pomocniczą 210 mg laktozy jednowodnej. WskazaniaLek ApoBetina jest wskazany w leczeniu choroby Méniere’a, charakteryzującej się objawami takimi jak: zawroty głowy (nudności i wymioty), utrata słuchu (trudności w słyszeniu) oraz dzwonienie lub szumy w uszach. DziałanieNie poznano jeszcze mechanizmu działania tego leku. Skuteczność działania betahistyny w leczeniu zawrotów głowy może być związana z jej zdolnością do modyfikacji krążenia w obrębie ucha wewnętrznego lub bezpośrednim działaniem na neurony w jądrach przedsionkowych. DawkowanieZalecana dawka początkowa u osób dorosłych to 24mg leku na dobę, przyjmowane podczas posiłku. Jeśli dawka nie jest skuteczna może zostać zwiększona do maksymalnie 48 mg na dobę. W tym przypadku dorośli pacjenci powinni przyjmować jedną tabletkę 24 mg dwa razy na dobę, rano i wieczorem. PrzeciwwskazaniaApoBetina jest przeciwwskazana u pacjentów z guzem chromochłonnym. Ponieważ betahistyna jest syntetycznym analogiem histaminy i może wywoływać uwalnianie amin katecholowych z guza powodując ciężkie nadciśnienie tętnicze. Stosowanie Lek ApoBetina jest wskazany w leczeniu choroby Méniere’a, charakteryzującej się objawami takimi jak: zawroty głowy (nudności i wymioty), utrata słuchu (trudności w słyszeniu) oraz dzwonienie lub szumy w uszach. Działanie Nie poznano jeszcze mechanizmu działania tego leku. Skuteczność działania betahistyny w leczeniu zawrotów głowy może być związana z jej zdolnością do modyfikacji krążenia w obrębie ucha wewnętrznego lub bezpośrednim działaniem na neurony w jądrach przedsionkowych. Dodaj swoją opinię Brak komentarzy Dlaczego my?
Apo-Napro tabletki 500 mg. Lek Apo-Napro ma postać tabletek. Lek ten należy do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), czyli leków o dość szerokiej grupie zastosowań - używanych jako leków przeciwbólowych, przeciwzapalanych czy przeciwgorączkowych. Składnikiem czynnym tego leku jest naproksen.
Lek stosowany w leczeniu zawrotów głowy. Preparat zawiera substancję betahistyna Lek dostępny na receptę Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji Polvertic tabletki; 16 mg; 30 tabl. Polpharma 26,50 zł Polvertic tabletki; 16 mg; 60 tabl. Polpharma 38,21 zł Polvertic tabletki; 24 mg; 120 tabl. Polpharma 63,72 zł Polvertic tabletki; 24 mg; 20 tabl. Polpharma 35,50 zł Polvertic tabletki; 24 mg; 30 tabl. Polpharma 42,91 zł Polvertic tabletki; 24 mg; 60 tabl. Polpharma 41,56 zł Polvertic tabletki; 8 mg; 100 tabl. Polpharma 38,31 zł Polvertic tabletki; 8 mg; 30 tabl. Polpharma 16,90 zł Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 lipca 2022 r. Co zawiera i jak działa Polvertic - tabletki? Substancją czynną preparatu jest betahistyna, syntetyczny analog histaminy. Betahistyna wpływa na układ histaminowy. Działa zarówno poprzez blokowanie presynaptycznych receptorów histaminowych H3 w układzie nerwowym, jak i aktywację postsynaptycznych receptorów histaminowych H1. W rezultacie nasila wydzielanie histaminy w zakończeniach nerwowych. Mechanizm działania betahistyny został wyjaśniony tylko częściowo. Betahistyna może zwiększać przepływ krwi w okolicy ślimaka w mikrokrążeniu ucha wewnętrznego, jak również w całym mózgu. Skraca czas rekonwalescencji po jednostronnym przecięciu nerwu przedsionkowego. Wpływa na generowanie impulsów przez neurony jąder przedsionkowych. Działanie betahistyny może więc być efektem zmiany przepływu krwi w uchu wewnętrznym, jak również jej bezpośredniego wpływu na neurony jądra przedsionkowego. W badaniu wykazano skuteczność betahistyny u chorych z zawrotami głowy pochodzenia przedsionkowego i u chorych na chorobę Meniere’a. Po podaniu doustnym betahistyna dobrze i szybko wchłania się z przewodu pokarmowego. Metabolizowana prawie całkowicie do kwasu pirydylooctowego, wydalana głównie przez nerki w postaci metabolitów. Kiedy stosować Polvertic - tabletki? Preparat jest wskazany do stosowania: • w przypadku choroby Méniére'a, charakteryzującej się zawrotami głowy (z nudnościami i wymiotami), szumami usznymi, postępującą utratą słuchu • w objawowym leczeniu zawrotów głowy pochodzenia przedsionkowego. Kiedy nie stosować preparatu Polvertic - tabletki? Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu. Nie stosować, jeżeli występuje guz chromochłonny nadnerczy (ryzyko ciężkiego nadciśnienia tętniczego). Nie stosować u dzieci i młodzieży do ukończenia 18. roku życia. Nie należy stosować preparatu u kobiet w ciąży. Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Polvertic - tabletki? Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych. Ostrożnie stosować: • u chorych na chorobę wrzodową (u pacjentów leczonych betahistyną sporadycznie może wystąpić dyspepsja) • u osób z ciężkim niedociśnieniem tętniczym • u chorych na astmę oskrzelową • u osób z pokrzywką, wysypką lub alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa (ryzyko nasilenia objawów). Osoby z ww. grup powinny pozostawać pod szczególną kontrolą lekarza. Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu: • preparat zawiera laktozę; osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy, nie powinny stosować tego preparatu. Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów? Zawroty głowy oraz choroba Meniere’a powodują upośledzenie zdolności prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. W badaniach klinicznych nie stwierdzono wpływu betahistyny na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Dawkowanie preparatu Polvertic - tabletki Preparat ma postać tabletek do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem. Dorośli: Początkowo 8–16 mg 3 razy na dobę alternatywnie 12–24 mg 2 razy na dobę. Dawka podtrzymująca 24–48 mg na dobę. Tabletki należy przyjmować podczas posiłku. Niekiedy poprawa jest zauważalna dopiero po kilku tygodniach stosowania preparatu. Lekarz indywidualnie dostosuje dawkowanie. Nie należy stosować preparatu u dzieci i młodzieży do ukończenia 18. roku życia. Szczególne grupy chorych: U osób w podeszłym wieku nie ma konieczności dostosowania dawkowania. Nie ma konieczności dostosowania dawkowania u chorych z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Czy można stosować Polvertic - tabletki w okresie ciąży i karmienia piersią? W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem! Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek. Nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania preparatu u kobiet w ciąży; nie należy stosować preparatu u kobiet w ciąży. Nie wiadomo czy betahistyna przenika do mleka kobiecego. Czy mogę stosować równolegle inne preparaty? Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty. Ponieważ betahistyna jest analogiem histaminy, mogą wystąpić interakcje betahistyny z lekami przeciwhistaminowymi. Należy zachować ostrożność w przypadku równoległego stosowania inhibitorów MAO (np. selegiliny); leki z tej grupy mogą hamować metabolizm betahistyny. Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Polvertic - tabletki? Jak każdy lek, również Polvertic może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych. Często możliwe: ból głowy, nudności, zaburzenia trawienia. Mogą wystąpić łagodne zaburzenia żołądkowo-jelitowe, takie jak np. wymioty, bóle brzucha, wzdęcia, gazy (dolegliwości te zwykle ustępują, jeżeli lek podawany jest podczas posiłku lub po zmniejszeniu stosowanej dawki). Możliwe skórne reakcje nadwrażliwości (np. wysypka, świąd, pokrzywka) i reakcje anafilaktyczne (w tym obrzęk naczynioruchowy, niedociśnienie tętnicze i wstrząs anafilaktyczny). Inne preparaty na rynku polskim zawierające betahistyna ApoBetina (tabletki) Betahistine dihydrochloride Accord (tabletki) Betahistyna Bluefish (tabletki) Betanil forte (tabletki) Betaserc (tabletki) Betaserc ODT (tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej) Histigen (tabletki) Lavistina (tabletki) Vertix 8 mg (tabletki) Vertix 16 mg (tabletki) Vertix 24 mg (tabletki) Vestibo (tabletki) Virtago (tabletki)
ApoBetina - dawkowanie. Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku) Początkowa dawka podawana doustnie wynosi od 8 mg do 16 mg trzy razy na dobę, przyjmowane podczas posiłku. Dawki podtrzymujące zwykle wynoszą od 24 mg do 48 mg na dobę. Dawkę można dostosować indywidualnie w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta.
ApoTiapina - skład 1 tabl. powl. zawiera 25 mg, 100 mg lub 200 mg kwetiapiny (w postaci fumaranu); lek zawiera laktozę, ponadto tabl. 25 mg zawierają żółcień pomarańczową. ApoTiapina - działanie Kwetiapina jest substancją czynną o nietypowym działaniu przeciwpsychotycznym. Kwetiapina i jej aktywny farmakologicznie metabolit - norkwetiapina działają na wiele receptorów neuroprzekaźników. Działanie przeciwpsychotyczne wynika głównie z blokowania w mózgu receptorów serotoninowych (5-HT2) oraz dopaminowych (D1 i D2). Dodatkowo norkwetiapina wykazuje silne powinowactwo do transportera norepinefryny (NET). Kwetiapina i norkwetiapina mają także duże powinowactwo do receptorów histaminowych i α1-adrenergicznych oraz mniejsze powinowactwo do receptorów α2-adrenergicznych i serotoninowych 5-HT1. Powinowactwo do receptorów cholinergicznych muskarynowych oraz benzodiazepinowych jest nieznaczne. Kwetiapina dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego (pokarm nie wpływa na biodostępność kwetiapiny). Wiąże się z białkami osocza w 83%. Jest w znacznym stopniu metabolizowana w wątrobie, głównie z udziałem CYP3A4. Mniej niż 5% kwetiapiny jest wydalane w postaci niezmienionej z kałem i moczem. Około 73% metabolitów kwetiapiny jest wydalane z moczem, 21% z kałem. T0,5 kwetiapiny w fazie eliminacji wynosi około 7 h, norkwetiapiny - 12 h. ApoTiapina - wskazania Leczenie schizofrenii. Leczenie umiarkowanych lub ciężkich epizodów maniakalnych w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej. Leczenie dużych epizodów depresyjnych w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej. Zapobieganie nawrotom w chorobie afektywnej dwubiegunowej u pacjentów z epizodami maniakalnymi lub depresyjnymi odpowiadającymi na leczenie kwetiapiną. ApoTiapina - przeciwwskazania Nadwrażliwość na kwetiapinę lub inne składniki preparatu. Nie stosować jednocześnie z inhibitorami CYP3A4, takimi jak: inhibitory proteazy HIV, azolowe leki przeciwgrzybicze, erytromycyna, klarytromycyna, nefazodon. ApoTiapina - ostrzeżenia Nie jest wskazane stosowanie kwetiapiny u dzieci i młodzieży. Kwetiapina nie jest zatwierdzona do leczenia pacjentów w podeszłym wieku z psychozą związaną z otępieniem. Ostrożnie stosować u pacjentów z chorobą układu sercowo-naczyniowego, chorobą naczyniową mózgu lub innymi stanami predysponującymi do niedociśnienia; z czynnikami ryzyka udaru mózgu; z napadami padaczkowymi w wywiadzie; z cukrzycą lub czynnikami ryzyka rozwoju cukrzycy (regularnie obserwować tych pacjentów pod kątem pogorszenia kontroli stężenia glukozy we krwi i kontrolować masę ciała); z czynnikami ryzyka wystąpienia neutropenii (z wcześniejszą małą liczbą białych krwinek oraz neutropenią wywołaną lekami w wywiadzie); z zaburzeniami czynności wątroby; u osób w podeszłym wieku; u pacjentów stosujących leki silnie indukujące enzymy wątrobowe (leki te znacząco zmniejszają stężenie kwetiapiny we krwi). Należy zachować ostrożność u pacjentów z chorobą układu krążenia lub z wydłużeniem odstępu QT w wywiadzie rodzinnym oraz jeśli kwetiapina jest stosowana jednocześnie z innymi lekami wydłużającymi odstęp QT lub z lekami neuroleptycznymi, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku, z wrodzonym zespołem wydłużonego odstępu QT, zastoinową niewydolnością serca, przerostem mięśnia sercowego, hipokaliemią lub hipomagnezemią. W badaniach klinicznych i po wprowadzeniu do obrotu zgłaszano przypadki kardiomiopatii i zapalenia mięśnia sercowego. U pacjentów, u których podejrzewa się kardiomiopatię lub zapalenie mięśnia sercowego należy rozważyć przerwanie leczenia kwetiapiną. Podczas stosowania kwetiapiny obserwowano zaburzenia połykania - należy zachować ostrożność w przypadku pacjentów z ryzykiem zachłystowego zapalenia płuc. Przed rozpoczęciem leczenia preparatem oraz w trakcie leczenia należy rozpoznać wszystkie możliwe czynniki ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej oraz podjąć odpowiednie działania prewencyjne. Wszystkich pacjentów leczonych preparatem należy obserwować pod kątem występowania myśli i zachowań samobójczych (szczególnie we wczesnym okresie powrotu do zdrowia, po zmianie dawki leku, jak również po nagłym odstawieniu kwetiapiny); dotyczy to zwłaszcza pacjentów w wieku poniżej 25 lat oraz pacjentów z zachowaniami lub myślami samobójczymi w wywiadzie. Podczas leczenia pacjentów z innymi zaburzeniami psychicznymi należy zachować takie same środki ostrożności, jak podczas leczenia pacjentów z epizodami ciężkiej depresji. Wszystkich pacjentów leczonych kwetiapiną należy obserwować pod kątem wystąpienia objawów hiperglikemii (nadmierne pragnienie i łaknienie, wielomocz i osłabienie). W czasie leczenia kwetiapiną należy kontrolować masę ciała oraz profil lipidowy. W przypadku pogorszenia profilu metabolicznego (zmiany masy ciała, stężenia glukozy, lipidów we krwi) należy postępować zgodnie z wytycznymi klinicznymi i zastosować odpowiednie leczenie. W razie wystąpienia objawów niedociśnienia w trakcie leczenia kwetiapiną, należy rozważyć zmniejszenie dawki lub wolniejsze jej zwiększanie. U pacjentów, u których występuje akatyzja, zwiększenie dawki kwetiapiny może być szkodliwe. W razie wystąpienia dyskinez późnych należy rozważyć zmniejszenie dawki leku lub przerwanie leczenia kwetiapiną. Należy przerwać leczenie kwetiapiną w przypadku wystąpienia objawów złośliwego zespołu neuroleptycznego. Należy przerwać podawanie kwetiapiny u pacjentów, u których liczba neutrofilów wynosi 65 lat z epizodami depresji w przebiegu choroby dwubiegunowej. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby dawka początkowa powinna wynosić 25 mg na dobę; dawka powinna być zwiększana codziennie o 25-50 mg na dobę aż do ustalenia skutecznej dawki, zależnie od reakcji klinicznej pacjenta i tolerancji leczenia. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie ma potrzeby zmiany dawkowania. Sposób podania. Lek można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłku. Tabl. 100 mg i 200 mg można dzielić na połowy. ApoTiapina - uwagi Lek należy odstawiać stopniowo przez okres przynajmniej 1-2 tyg. Zgłaszano przypadki fałszywie dodatniego wyniku testu immunologicznego dla metadonu i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych u pacjentów, którzy zażywali kwetiapinę; zaleca się potwierdzenie kwestionowanego wyniku przez wykonanie odpowiedniego badania chromatograficznego. Kwetiapina może zaburzać sprawność psychomotoryczną - pacjenci nie powinni prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn do czasu oceny indywidualnej reakcji na lek.
La dosis habitual es de 24 mg a 48 mg por día (uno o dos comprimidos de 8 mg tres veces al día). Si usted toma más de un comprimido al día, reparta sus comprimidos de manera uniforme a lo largo del día. Por ejemplo, tome un comprimido por la mañana, uno al mediodía y otro por la noche. Intente tomar el comprimido a la misma hora cada día.
Opis Lek ApoBetina 24 mg zawiera betahistynę. Należy do grupy leków określanych mianem „antagoniści histaminy”. Wskazania ApoBetina jest lekiem stosowanym w leczeniu objawów choroby Ménière’a, takich jak: zawroty głowy i nudności lub wymioty, dzwonienie w uszach (szum w uszach) utrata słuchu lub trudności w słyszeniu. Substancja czynna: Betahistini dihydrochloridum Skład Substancja czynna Kazda tabletka zawiera 24 mg betahistyny dichlorowodorku Pozostałe składniki powidon, celuloza mikrokrystaliczna, laktoza jednowodna, krzemionka koloidalna bezwodna, krospowidon (typ A), kwas stearynowy Dawkowanie Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Zalecana dawka leku to pół do jednej tabletki dwa razy na dobę. Tabletkę można podzielić na dwie równe dawki. Może upłynąć kilka tygodni zanim zaobserwuje się poprawę. Tabletki najlepiej zażywać podczas posiłku. Stosowanie leku u dzieci i młodzieży Nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności. Przeciwwskazania Kiedy nie stosować leku ApoBetina jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na betahistynę lub którykolwiek z pozostałych składników leku, jeśli pacjent ma guz chromochłonny nadnerczy, rzadko występujący nowotwór nadnerczy, u pacjentów w wieku poniżej 18 lat. Uwagi do stosowania Zawartość: 60 tabletek Sposób przechowywania: poniżej 25°C Producent / Podmiot odpowiedzialny: AUROVITAS Pozwolenie: MZ 23709 Ważne przed zastosowaniem Ostrzeżenia Przed rozpoczęciem przyjmowania leku ApoBetina należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą: jeśli u pacjenta obecnie lub w przeszłości stwierdzono owrzodzenie żołądka (wrzód trawienny), jeśli pacjent ma astmę oskrzelową, jeśli pacjent ma pokrzywkę, wysypkę skórną, alergiczny nieżyt nosa, ponieważ dolegliwości te mogą się nasilić, jeśli pacjent ma niskie ciśnienie tętnicze krwi. Jeśli u pacjenta występuje którykolwiek z powyższych schorzeń, powinien on zapytać lekarza lub farmaceuty czy może przyjmować betahistynę. Te grupy pacjentów powinny być pod kontrolą lekarza podczas leczenia. Ciąża i laktacja Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Nie wiadomo, czy stosowanie betahistyny w ciąży jest bezpieczne. Dlatego nie należy przyjmować betahistyny w okresie ciąży, o ile nie jest to bezwzględnie konieczne. Nie wiadomo, czy betahistyna przenika do mleka matki. Dlatego należy przedyskutować karmienie piersią z lekarzem, który pomoże zadecydować, co jest najlepsze dla matki i dziecka, w oparciu o korzyści i ryzyko związane ze stosowaniem tego leku. Prowadzenie pojazdów Betahistyna nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Przedawkowanie W razie przyjęcia większej niż przepisana dawki leku, należy skontaktować się z lekarzem. Objawy przedawkowania betahistyny w dawce do 640 mg, takie jak nudności, senność, wymioty, problemy z trawieniem, ból brzucha i problemy z koordynacją mogą łagodne lub umiarkowane. Większe dawki betahistyny mogą powodować ciężkie objawy, jak drgawki, zaburzenia dotyczące serca lub płuc i napady drgawek. Interakcje z innymi lekami Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Interakcja oznacza, że różne leki lub substancje, zażywane jednocześnie, mogą wzajemnie wpływać na swoje działanie lub działania niepożądane. Dotychczas nie obserwowano interakcji betahistyny z innymi lekami. Jest możliwe, że betahistyna może wpływać na działanie leków przeciwhistaminowych. Leki przeciwhistaminowe są stosowane przede wszystkim w chorobach alergicznych, np. gorączce siennej oraz w chorobie lokomocyjnej. Należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, jeśli pacjent jednocześnie stosuje leki przeciwhistaminowe. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania betahistyny i inhibitorów monoaminooksydazy (MAO). Inhibitory MAO są lekami stosowanymi głównie w leczeniu depresji. Działania niepożądane Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Podczas leczenia betahistyną mogą wystąpić następujące ciężkie działania niepożądane: reakcje alergiczne, takie jak: obrzęk twarzy, warg, języka lub szyi. Może to powodować trudności w oddychaniu. Czerwona wysypka, stan zapalny i swędzenie skóry. Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów niepożądanych należy przerwać leczenie betahistyną i skontaktować się z lekarzem. Częste działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 osób) Ból głowy, okazjonalna senność, nudności, niestrawność, łagodne dolegliwości żołądkowe, takie jak wymioty, bóle brzucha i wzdęcia. Przyjmowanie betahistyny z posiłkiem może zmniejszyć dolegliwości żołądkowe. Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) Świąd, wysypka, pokrzywka, zaburzenia rytmu serca (kołatanie), skurcz oskrzeli może wystąpić u pacjentów z astmą oskrzelową. Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49-21-301, fax: +48 22 49-21-309 e-mail: ndl@ Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku. Dokładamy starań, aby opisy i zdjęcia produktów były prawidłowe i kompletne. W razie jakichkolwiek wątpliwości, prosimy o kontakt z naszymi dyżurującymi farmaceutami. Jeśli widzisz błąd, daj nam znać.
Будьте внимательны и обязательно уточняйте информацию по разделу Состав в инструкции к лекарству ApoBetina непосредственно из упаковки или у фармацевта в аптеке.
Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść Konsultacja merytoryczna: Lek. Aleksandra Witkowska ten tekst przeczytasz w 9 minut Apo-Napro to preparat o działaniu ogólnym, zawierający w składzie niesteroidowy lek przeciwzapalny - naproksen. Lek przepisywany jest przez lekarza i stosuje się go głównie w medycynie rodzinnej, ortopedii i reumatologii. Wykorzystuje się go w celu zmniejszenia stanu zapalnego oraz zniwelowania bólu w stawach i mięśniach. Jaki jest skład i działanie leku Apo-Napro? Jakie są wskazania i przeciwwskazania do jego stosowania i jakie działania niepożądane może powodować? Jaki ma wpływ na przebieg ciąży oraz czy może być stosowany w okresie laktacji? Jak zażywać lek Apo-Napro i z jakimi lekami go nie łączyć? iStock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Apo-Napro - charakterystyka Apo-Napro - skład i sposób działania Apo-Napro - wskazania do stosowania Apo-Napro - przeciwwskazania do stosowania Apo-Napro - możliwe działania niepożądane Apo-Napro - dawkowanie i sposób podawania Apo-Napro - przedawkowanie lub pominięcie dawki Apo-Napro - interakcje z innymi produktami leczniczymi Interakcja Apo-Napro z alkoholem Stosowanie Apo-Napro w ciąży i okresie laktacji Apo-Napro - charakterystyka Apo-Napro jest lekiem należącym do grupy leków zwanych NLPZ tj. niesteroidowe leki przeciwzapalne. W międzynarodowym użyciu znany jest pod nazwą Naproxenum. Lek ten charakteryzuje się działaniem przeciwzapalnym, przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. Apo-Napro przepisywany jest na receptę ściśle określonej osobie i nie można go przekazywać innym pacjentom, ponieważ może zaszkodzić innej osobie, pomimo że objawy choroby są takie same. Preparat ten występuje w postaci tabletek pakowanych po 30 lub 90 sztuk, w dawkach 250 lub 500 mg. Lek Apo-Napro w niektórych przypadkach podlega częściowej refundacji. Skorzystać z niej mogą pacjenci wymagający leczenia w związku z terapią reumatoidalnego zapalenia stawów, choroby zwyrodnieniowej, w zesztywniającym zapaleniu kręgosłupa, dnie moczanowej, zaburzeniami mięśniowo-szkieletowymi, a także w młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniu stawów. Po refundacji cena leku waha się w granicach od 6 do 13 zł, w zależności od opakowania oraz wybranej apteki. Preparat ten należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Apo Napro powinno być zamknięte w oryginalnym opakowaniu i przechowywane w temperaturze poniżej 25°C, w celu ochrony przed wilgocią. Producentem Apo-Napro jest firma z branży farmaceutycznej Aurovitas Pharma Polska Sp. z Powstała ona, jako trzecia firma Aurovitas w Europie i wraz z siostrzanymi spółkami z Hiszpanii oraz Portugalii wchodzi w skład Grupy Aurobindo Pharma z centralą europejską w Londynie. Koncern jest jedną z głównych firm działających w obszarze rozwoju, produkcji i wprowadzaniu do obrotu leków generycznych i substancji aktywnych dla przemysłu farmaceutycznego. Co nalezy wiedzieć o lekach przeciwzapalnych? Sprawdź: Leki przeciwzapalne - rodzaje, działanie, wskazania i skutki uboczne Apo-Napro - skład i sposób działania Substancją czynną leku Apo-Napro, z którą związany jest mechanizm działania preparatu jest naproksen. Dzięki niej preparat ma właściwości przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i przeciwreumatyczne. Naproksen jest niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym (NLPZ) z grupy pochodnych kwasu propionowego (pochodna naftalenowa). Mechanizm działania tej substancji polega na hamowaniu aktywności cyklooksygenaz (zarówno COX-1, jak i COX-2). Enzymy te biorą udział w reakcjach prowadzących do powstania prostaglandyn z lipidów błon komórkowych. Naproksen zmniejsza objawy odpowiedzi zapalnej (obrzęk, podwyższona temperatura ciała, ból, sztywność stawów). Ponadto lek Apo-Napro wykazuje działanie hamujące agregację płytek krwi. Jedna tabletka leku Apo-Napro zawiera 250 mg lub 500 mg naproksenu oraz dodatkowo substancje pomocnicze, takie jak: metyloceluloza, kroskarmeloza sodowa, stearynian magnezu oraz krzemionka koloidalna bezwodna. Dużą zaletą leku Apo-Napro jest prawie całkowite wchłanianie z przewodu pokarmowego. Dzięki temu maksymalne stężenie we krwi uzyskiwane jest przeciętnie w ciągu 2- 4 godzin po podaniu, w znacznym stopniu wiąże się z białkami osocza. Do jam stawowych naproksen przenika powoli (stacjonarne stężenie naproksenu w płynie maziowym uzyskiwane jest po ok. 7 dniach stosowania preparatu). Wydalany jest głównie z moczem w postaci produktów sprzęgania naproksenu. Jakich leków nie powinno się stosować przy bólu przewlekłym? Sprawdź: Ból przewlekły - jakich leków nie stosować? Paracetamol, ibuprofen i aspiryna nie nadają się do leczenia przewlekłego bólu Apo-Napro - wskazania do stosowania Apo-Napro jest preparatem o działaniu ogólnym zawierającym niesteroidowy lek przeciwzapalny. Produkt ten wskazany jest do stosowania w przypadkach: terapii reumatoidalnego zapalenia stawów oraz innych chorób reumatoidalnych, w szczególności w chorobie zwyrodnieniowej stawów, zesztywniającym zapaleniu kręgosłupa czy w młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniu stawów; w objawowym leczeniu gorączki o różnym podłożu; w leczeniu ostrych zaburzeń mięśniowo-szkieletowych i ostrej dnie moczanowej; Lek Apo-Napro wykorzystywany jest także w zwalczaniu różnego rodzaju bólu bólu głowy, zębów, pleców, mięśni i stawów czy bóli miesiączkowych. Co należy wiedzieć o lekach przeciwbólowych? Sprawdź: Wszystko, co musisz wiedzieć o lekach przeciwbólowych. Sprawdzam! Apo-Napro - przeciwwskazania do stosowania Preparat Apo-Napro, pomimo że istnieją wskazania do jego stosowania, nie zawsze może być zastosowany u każdego pacjenta. Głównym przeciwwskazaniem do stosowania tego leku jest wykazywanie nadwrażliwości tj. uczulenie na substancję czynną naproksen, naproksen sodowy lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Wśród przeciwwskazań do stosowania leku Apo-Napro wlicza się również niektóre choroby oraz okoliczności, które mogą wymagać całkowitego zrezygnowania z tego leku lub zmiany dawkowania preparatu. Zastosowanie leku Apo-Napro może wymagać przeprowadzenia określonych badań kontrolnych oraz przeprowadzenia dokładnego wywiadu lekarskiego. Naproksen może wchodzić w krzyżowe reakcje alergiczne i w związku z tym, leku nie powinno stosować się u pacjentów chorujących na astmę, u których wystąpił obrzęk naczynioruchowy, zapalenie błony śluzowej nosa czy pokrzywka. Ponadto reakcje alergiczne mogą występować po podaniu leku zawierającego kwas acetylosalicylowy, bądź jakiegokolwiek innego leku z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Wśród pozostałych przeciwwskazań do stosowania leku Apo-Napro wymienia się: czynną bądź nawracającą chorobę wrzodową żołądka; występujące krwawienie z żołądka lub dwunastnicy; krwawienie z przewodu pokarmowego, które zostało wywołane, jako skutek stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych w przeszłości; tendencję do krwawienia lub leczenie lekami przeciwzakrzepowymi (lekami rozcieńczającymi krew); ciężkie zaburzenia czynności nerek; ciężkie zaburzenia czynności wątroby; ciężką niewydolność serca; III trymestr ciąży. W przypadku, gdy opisane powyżej sytuacje dotyczą pacjenta, należy odstawić lek i skontaktować się z lekarzem, który indywidualnie oceni ryzyko stosowania leku Apo-Napro u danego pacjenta. Co warto wiedzieć o nadwrażliwości na leki? Sprawdź: Leki też uczulają Apo-Napro - możliwe działania niepożądane Stosowanie leku Apo-Napro może powodować działania niepożądane, które jednak nie muszą występować u każdej osoby stosującej ten lek. Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu, istotne jest zgłaszanie podejrzanych objawów niepożądanych, co umożliwia monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Działania niepożądane mają przeważnie charakter łagodny i przemijający, a oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych. Działania niepożądane mogą pojawiać się podczas przyjmowania, ale także do kilku tygodni po odstawieniu leku. Stosowanie leku Apo-Napro powinno zostać zaprzestane w przypadku wystąpienia poniższych możliwych działań niepożądanych: wymioty z krwią lub ciemne, fusowate wymioty; przemijające czarne, smoliste stolce lub krew w kale; owrzodzenie żołądka; ciężka biegunka; ból w podbrzuszu; owrzodzenie jamy ustnej; nasilenie wrzodziejącego zapalenia okrężnicy lub choroby Leśniowskiego i Crohna; wysypka; objawy nadwrażliwości: trudności w oddychaniu, sapanie, ucisk w klatce piersiowej, obrzęk powiek, twarzy, ust, gardła lub języka, wysypka lub świąd. Stosowanie Apo-Napro może skutkować również wystąpieniem: wysokiego ciśnienie tętniczego krwi; zwiększeniem ryzyka zawału serca lub udaru; astmy, zapalenia płuc, obrzęku płuc; nudności, wymiotów, dyskomfortu brzusznego, wzdęć, zaparć, zapalenia trzustki; wysypki skórnej, świądu, zaczerwienienia, siniaków, obrzęku szyi i twarzy, obrzęku dłoni i stóp; nadmiernego pocenia się; pęcherzy na dłoniach lub stopach (zespół Stevensa- Johnsona), bolesnych podczas ucisku siniaków, wysiękami ropnymi, łuszczenia się skóry; nadwrażliwości na światło; zaburzeń czynności wątroby, zapalenia wątroby, żółtaczki; zaburzeń czynności nerek, w tym obecności krwi w moczu, zapalenia nerek; trudności z zajściem w ciążę; wzmożonego pragnienia; gorączki; obrzęku, osłabienia lub bólu mięśni; reakcji alergicznych; wypadania włosów; zmniejszenia liczby płytek lub krwinek białych, zmniejszenia stężenia hemoglobiny, zwiększenia stężenia potasu we krwi; zapalenia naczyń krwionośnych; uczucia zmęczenia lub ogólnie złego samopoczucia; napadów drgawek; bólu głowy, zawrotów głowy i uczucia pustki w głowie; zaburzeń snu, koszmarów sennych; problemów z koncentracją i pamięcią; mrowienia; dezorientacji; niezakaźnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych; uczucia depresji; zaburzeń widzenia, omamów; zaburzeń równowagi i słuchu, dzwonienia w uszach. W przypadku zaobserwowania powyższych lub innych dolegliwości w trakcie, lub po zakończeniu kuracji lekiem Apo-Napro należy niezwłocznie poinformować lekarza lub farmaceutę. Dzięki temu możliwe jest nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka produktu leczniczego. Wystąpienie skutków ubocznych po zastosowaniu leku Apo-Napro można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02- 222 Warszawa. Apo-Napro - dawkowanie i sposób podawania Lek Apo Napro należy stosować zgodnie z instrukcją dołączoną do opakowania oraz zaleceniami lekarza. Lek należy przyjmować w czasie lub po jedzeniu, popijając szklanką wody. Dawkę, częstotliwość stosowania, a także czas trwania terapii leku Apo-Napro ustala lekarz na podstawie indywidualnych czynników dla każdego pacjenta, a także na podstawie przyczyny rozpoczęcia leczenia. Natomiast producent leku zaznacza, że Apo-Napro powinno się stosować w najmniejszych skutecznych dawkach, a także przez możliwie jak najkrótszy okres. Lekarz powinien zalecić najwłaściwszą postać farmaceutyczną i moc, w zależności od wieku i masy ciała. Zalecana dawka dobowa leku Apo-Napro w przypadku osób dorosłych i młodzieży powyżej 16. roku życia to: choroby reumatyczne: 500- 1000 mg w dwóch dawkach podzielonych, co 12 godzin, dawka może zostać zmieniona przez lekarza w przypadku wystąpienia silnego bólu w nocy lub sztywności porannej i najczęściej stosowana jest tzw. dawka nasycająca o wysokości 750 mg, która dedykowana jest osobom, które przyjmowały już leki przeciwreumatyczne w dużej dawce; zaburzenia mięśniowo- szkieletowe oraz bolesne miesiączki: początkowa dawka wynosi 500 mg, a następnie 1 tabletka 250 mg, co 6- 8 godzin w zależności od potrzeby; gorączka różnego pochodzenia: 250 mg, co 8 godzin w zależności od potrzeb przez okres nie dłuższy niż 3- 5 dni; ostra dna moczanowa: początkowa dawka wynosi 750 mg (trzy tabletki po 250 mg), a następnie 250 mg, co 8 godzin aż do ustąpienia napadu. Stosowanie leku Apo Napro jest ograniczone w przypadku dzieci. Preparat dopuszczony jest wyłącznie w terapii dzieci, które ukończyły 5. rok życia w przypadku chorowania na reumatoidalne młodzieńcze zapalenie stawów. W takim przypadku dopuszczalna dawka wynosi 10 mg/kg masy ciała na dobę, w dwóch dawkach podzielonych. Również pacjenci w podeszłym wieku powinni mieć dobieraną indywidualnie dawkę leku, gdyż są narażeni na zwiększone ryzyko ciężkich działań niepożądanych mogących wystąpić w związku ze stosowaniem leków z grupy (NLPZ). Pacjentów z tej grupy należy okresowo monitorować w kierunku wystąpienia krwawień z przewodu pokarmowego podczas leczenia lekiem Apo-Napro. Lek należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza i nie przekraczać zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić zdrowiu i życiu. Czym jest ból i co należy o nim wiedzieć? Sprawdź: Ból - co musisz o nim wiedzieć? Sprawdzam! Apo-Napro - przedawkowanie lub pominięcie dawki Preparat Apo-Napro powinien być zawsze stosowany zgodnie z zaleceniem lekarza. W przypadku przypadkowego zażycia zbyt dużej ilości leku należy niezwłocznie powiadomić lekarza i zgłosić się do najbliższego szpitala. Najlepiej zabrać ze sobą opakowanie leku bądź ulotkę, co ułatwi podjęcie konkretnych działań. Wśród najczęściej wskazywanych objawów, które mogą świadczyć o tym, że pacjent przyjął zbyt dużą dawkę leku, wymienić można takie dolegliwości jak: ból głowy, senność, zgaga, niestrawność, nudności, wymioty, bóle żołądka, biegunka, uczucie dezorientacji, krwawienie z układu pokarmowego, drgawki, zakwaszenie krwi. W przypadku znacznego przedawkowania możliwe jest wystąpienie ostrej niewydolności nerek i uszkodzenia wątroby. Natomiast, jeśli zdarzy się, że dawka leku Apo-Napro zostanie pominięta, należy jak najszybciej przyjąć lek, a następnie kontynuować leczenie zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie należy stosować podwójnej dawki leku w celu uzupełnienia pominiętej. Czas trwania kuracji zlecony przez lekarza powinien być przez pacjenta sztywno przestrzegany. Odstawienie leku bez porozumienia z lekarzem może być niebezpieczne. Jak prawidłowo przyjmować leki? Sprawdź: Jak skutecznie zażywać leki? Apo-Napro - interakcje z innymi produktami leczniczymi Rozpoczęcie leczenia z zastosowaniem leku Apo-Napro wymaga szczegółowego wywiadu odnośnie do wszystkich przyjmowanych obecnie oraz ostatnio leków również tych, które wydawane są bez recepty. Stosowanie niektórych leków jednocześnie z preparatem Apo-Napro może powodować ciężkie działania niepożądane. Przed zastosowaniem leku należy poinformować lekarza lub farmaceutę o wszystkich przyjmowanych obecnie, lub ostatnio lekach oraz o lekach, które pacjent planuje zacząć stosować. Należy unikać jednoczesnego stosowania naproksenu z innymi NLPZ, w tym z selektywnymi inhibitorami COX-2. Ponadto należy zachować ostrożność w przypadku stosowania Apo-Napro z: lekami przeciwzakrzepowymi (np. warfaryną) oraz lekami hamującymi agregację płytek krwi (możliwe nasilenie ich działania; zwiększenie ryzyka krwotoku; chory powinien pozostawać pod ścisłym nadzorem lekarskim); lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas (ryzyko wystąpienia hiperkaliemii); lekami moczopędnymi, np. furosemidem (możliwe zmniejszenie skuteczności ich działania); lekami przeciwnadciśnieniowymi, w tym inhibitorami konwertazy angiotensyny lub antagonistami angiotensyny oraz beta-blokerami (możliwe zmniejszenie skuteczności ich działania; zwiększone ryzyko działania uszkadzającego nerki); pochodnymi hydantoiny (stosowana w leczeniu padaczki) lub sulfonamidami (ryzyko nasilenia ich działania); kwasem acetylosalicylowym (kwas acetylosalicylowy osłabia działanie naproksenu); metotreksatem i litem (możliwe zwiększenie stężenia w osoczu zarówno litu, jak i metotreksatu i nasilenie ich działań toksycznych); cyklosporyną i takrolimusem (zwiększone ryzyko działania uszkadzającego nerki), probenecydem - stosowanym w leczeniu ostrej dny moczanowej (nasilenie i wydłużenie czasu działania naproksenu); zydowudyną (wydłużenie czasu krwawienia); glikozydami nasercowymi np. digoksyną (ryzyko zwiększenia niewydolności serca i zwiększenia stężenie glikozydów nasercowych we krwi); kortykosteroidami lub inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (zwiększone ryzyko działań niepożądanych, zwłaszcza krwawienia z przewodu pokarmowego); antybiotykami chinolonowymi (zwiększone ryzyko wystąpienia drgawek); pochodnymi sulfonylomocznika. Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę, jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane. Mając tę wiedzę, lekarz może indywidualnie ocenić ryzyko stosowania leku Apo-Napro z innymi produktami leczniczymi u pacjenta. Jakich leków nigdy nie należy ze sobą łączyć? Sprawdź: Niebezpieczne interakcje Interakcja Apo-Napro z alkoholem Łączenie alkoholu z jakimkolwiek produktem leczniczym nie jest wskazane i może zagrażać naszemu zdrowiu lub życiu. W przypadku Apo-Napro zaobserwowano nasilenie objawów niepożądanych przy połączeniu tego leku z alkoholem etylowym. Mechanizm działania związany jest z istotnym zwielokrotnieniem ryzyka wystąpienia dysfunkcji nerek, a także zwiększeniem częstotliwości występowania krwawień wewnątrz układu pokarmowego. Ponadto w badaniach klinicznych zaobserwowano, że zdarzały się sytuacje gdzie nadużywanie alkoholu przez pacjentów przyjmujących niesteroidowe leki przeciwzapalne, doprowadziło do wystąpienia ostrej niewydolności nerek. Spożywanie napojów alkoholowych w trakcie kuracji lekiem Apo-Napro zwiększa się ryzyko wystąpienia dolegliwości oraz działań niepożądanych ze strony układu trawiennego. Połączenie leku z alkoholem etylowym wywołać może zwiększenie ryzyka krwawienia. W związku z tym w trakcie trwania kuracji lekiem Apo-Napro należy bezwzględnie zrezygnować ze spożywania alkoholu, aby zminimalizować zagrożenie związane z wystąpieniem skutków ubocznych. Jakich leków nigdy nie wolno łączyć z alkoholem? Sprawdź: Osiem leków, których lepiej nie łączyć z alkoholem Stosowanie Apo-Napro w ciąży i okresie laktacji W okresie ciąży lub karmienia piersią stosowanie jakiegokolwiek leku wymaga wcześniejszej konsultacji w celu wyjaśnienia wszystkich potencjalnych zagrożeń i korzyści związanych ze stosowaniem danego leku. W przypadku preparatu Apo-Napro nie zaleca się jego stosowania u kobiet będących w III trymestrze ciąży z powodu ryzyka przedwczesnego zamknięcia u płodu przewodu tętniczego oraz zahamowania czynności skurczowej macicy. Natomiast w I oraz II trymestrze przyjmowanie leku powinno zostać poprzedzone dokładną analizą korzyści i ryzyka dla matki, oraz rozwijającego się wewnątrz macicy płodu. Ponadto lek Apo-Napro może wpływać na zwiększenie ryzyka wystąpienia krwawienia zarówno u matki, jak i u dziecka oraz opóźniać i wydłużać akcję porodową, dlatego nie może być stosowany w trakcie porodu. Z dostępnych danych wynika, że leki z grupy NLPZ mogą przenikać do mleka matki w bardzo niewielkim stężeniu. U kobiet stosujących ten lek stwierdzono obecność naproksenu, dlatego nie należy go stosować w okresie laktacji. Co warto wiedzieć o właściwej suplementacji w ciąży? Sprawdź: Świadome wybory. Dieta i suplementacja w ciąży Apo-Napro lek przeciwzapalny ortopedia reumatologia choroby reumatologiczne lek przeciwbólowy Apo-Tamis – lek stosowany przy łagodnym rozroście gruczołu krokowego Apo-Tamis to lek przeznaczony dla mężczyzn. Jest stosowany w przypadku łagodnego rozrostu gruczołu krokowego, powodując rozkurcz mięśni gładkich. Sprawdzamy, czy... Tatiana Naklicka Apo-Doxan - zastosowanie i skutki uboczne Apo-Doxan to lek wykorzystywany w problemach natury kardiologicznej oraz urologicznej. W skład tego preparatu wchodzi doksazosyna, będąca lekiem hamującym... Monika Wasilonek | Onet. Apo Zolpin - skład, działanie, wskazania, przeciwwskazania i zastosowanie Apo Zolpin to lek stosowany przy zaburzeniach snu o ciężkim przebiegu, utrudniających codzienne funkcjonowanie. Bóle stawów a e-wizyta u reumatologa. Kiedy warto zdecydować się na badania? Wśród chorób stawów wyróżniamy ponad 200 schorzeń. Zdiagnozowane zbyt późno, są trudne do wyleczenia. Z tego względu warto wybrać się na badania, których wyniki... Tatiana Naklicka Seractil – lek na stany zapalne i ból Stany zapalne i ból to bardzo częste dolegliwości, nierzadko towarzyszące poważnym schorzeniom. Lek Seractil działa łagodząco w przypadku zapaleń i bólów... Anna Tylec | Onet. Keflex - wskazania, przeciwwskazania, dawkowanie i środki ostrożności Keflex to preparat medyczny, który stosowany jest w przypadkach zaburzeń urologicznych, reumatologicznych, dermatologicznych i schorzeń występujących w obrębie... Monika Wasilonek | Onet. Mefacit - postaci leku i dawkowanie. Ile kosztuje Mefacit? Mefacit to lek przeciwbólowy, wykazujący również działanie przeciwzapalne, przeciwgorączkowe i łagodzące problemy układu mięśniowo-szkieletowego. Stosowany... Dexaven - skład, działanie, wskazania i przeciwwskazania, ulotka Stany zapalne towarzyszą wielu dolegliwościom. W przypadku poważnych schorzeń koniecznością jest stosowanie odpowiednich preparatów o silnym działaniu. Jednym z...
1 tabletka zawiera 8 mg, 16 mg lub 24 mg dichlorowodorku betahistyny. Tabletki 24 mg można podzielić na dwie równe dawki. Tabletki 24 mg zawierają laktozę - jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, należy skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
Lek stosowany w leczeniu zawrotów głowy. Preparat zawiera substancję betahistyna Lek dostępny na receptę Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji Lavistina tabletki; 16 mg; 30 tabl. Aflofarm Farmacja Polska 19,76 zł Lavistina tabletki; 16 mg; 60 tabl. Aflofarm Farmacja Polska 28,92 zł Lavistina tabletki; 24 mg; 60 tabl. Aflofarm Farmacja Polska 26,03 zł Lavistina tabletki; 8 mg; 100 tabl. Aflofarm Farmacja Polska 32,78 zł Lavistina tabletki; 8 mg; 30 tabl. Aflofarm Farmacja Polska 13,30 zł Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 lipca 2022 r. Co zawiera i jak działa Lavistina - tabletki? Substancją czynną preparatu jest betahistyna, syntetyczny analog histaminy. Betahistyna wpływa na układ histaminowy. Działa zarówno poprzez blokowanie presynaptycznych receptorów histaminowych H3 w układzie nerwowym, jak i aktywację postsynaptycznych receptorów histaminowych H1. W rezultacie nasila wydzielanie histaminy w zakończeniach nerwowych. Mechanizm działania betahistyny został wyjaśniony tylko częściowo. Betahistyna może zwiększać przepływ krwi w okolicy ślimaka w mikrokrążeniu ucha wewnętrznego, jak również w całym mózgu. Skraca czas rekonwalescencji po jednostronnym przecięciu nerwu przedsionkowego. Wpływa na generowanie impulsów przez neurony jąder przedsionkowych. Działanie betahistyny może więc być efektem zmiany przepływu krwi w uchu wewnętrznym, jak również jej bezpośredniego wpływu na neurony jądra przedsionkowego. W badaniu wykazano skuteczność betahistyny u chorych z zawrotami głowy pochodzenia przedsionkowego i u chorych na chorobę Meniere’a. Po podaniu doustnym betahistyna dobrze i szybko wchłania się z przewodu pokarmowego. Metabolizowana prawie całkowicie do kwasu pirydylooctowego, wydalana głównie przez nerki w postaci metabolitów. Kiedy stosować Lavistina - tabletki? Preparat jest wskazany do stosowania: • w leczeniu choroby Méniére'a, charakteryzującej się zawrotami głowy (z nudnościami i wymiotami), szumami usznymi, postępującą utratą słuchu • w objawowym leczeniu zawrotów głowy pochodzenia przedsionkowego. Kiedy nie stosować preparatu Lavistina - tabletki? Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu. Nie stosować, jeżeli występuje guz chromochłonny nadnerczy (ryzyko ciężkiego nadciśnienia tętniczego). Nie stosować u dzieci i młodzieży do ukończenia 18. roku życia. Nie należy stosować preparatu u kobiet w ciąży. Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Lavistina - tabletki? Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych. Ostrożnie stosować: • u chorych na chorobę wrzodową (u pacjentów leczonych betahistyną sporadycznie może wystąpić dyspepsja) • u osób z ciężkim niedociśnieniem tętniczym • u chorych na astmę oskrzelową • u osób z pokrzywką, wysypką lub alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa (ryzyko nasilenia objawów). Osoby z ww. grup powinny pozostawać pod szczególną kontrolą lekarza. Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu: • preparat zawiera laktozę; osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy, nie powinny stosować tego preparatu. Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów? Zawroty głowy oraz choroba Meniere’a powodują upośledzenie zdolności prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. W badaniach klinicznych nie stwierdzono wpływu betahistyny na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Rzadko stosowanie preparatu związane było w wystąpieniem senności. Jeżeli wystąpi senność, konieczne jest unikanie czynności wymagających koncentracji, w tym prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Dawkowanie preparatu Lavistina - tabletki Preparat ma postać tabletek do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem. Dorośli: Początkowo 8–16 mg 3 razy na dobę alternatywnie 12–24 mg 2 razy na dobę. Dawka podtrzymująca 24–48 mg na dobę. Tabletki należy przyjmować podczas posiłku popijając wodą. Niekiedy poprawa jest zauważalna dopiero po kilku tygodniach stosowania preparatu. Lekarz indywidualnie dostosuje dawkowanie. Nie należy stosować preparatu u dzieci i młodzieży do ukończenia 18. roku życia. Czy można stosować Lavistina - tabletki w okresie ciąży i karmienia piersią? W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem! Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek. Nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania preparatu u kobiet w ciąży; nie należy stosować preparatu u kobiet w ciąży. Nie wiadomo czy betahistyna przenika do mleka kobiecego. Czy mogę stosować równolegle inne preparaty? Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty. Ponieważ betahistyna jest analogiem histaminy, mogą wystąpić interakcje betahistyny z lekami przeciwhistaminowymi. Należy zachować ostrożność w przypadku równoległego stosowania inhibitorów MAO (np. selegiliny); leki z tej grupy mogą hamować metabolizm betahistyny. Opisano pojedyncze przypadki interakcji z: etanolem, salbutamolem oraz pirymetaminą z dapsonem. Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Lavistina - tabletki? Jak każdy lek, również Lavistina może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych. Często możliwe: ból głowy, nudności, niestrawność. Sporadycznie: senność. Mogą wystąpić łagodne zaburzenia żołądkowo-jelitowe, takie jak np. wymioty, bóle brzucha, wzdęcia, gazy (dolegliwości te zwykle ustępują, jeżeli lek podawany jest podczas posiłku lub po zmniejszeniu stosowanej dawki). Możliwe skórne reakcje nadwrażliwości (np. wysypka, świąd, pokrzywka) i reakcje anafilaktyczne (w tym obrzęk naczynioruchowy, niedociśnienie tętnicze i wstrząs anafilaktyczny). Przeczytaj też artykuły Zawroty głowy Inne preparaty na rynku polskim zawierające betahistyna ApoBetina (tabletki) Betahistine dihydrochloride Accord (tabletki) Betahistyna Bluefish (tabletki) Betanil forte (tabletki) Betaserc (tabletki) Betaserc ODT (tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej) Histigen (tabletki) Polvertic (tabletki) Vertix 8 mg (tabletki) Vertix 16 mg (tabletki) Vertix 24 mg (tabletki) Vestibo (tabletki) Virtago (tabletki)
WCe4. oojful5z6v.pages.dev/96oojful5z6v.pages.dev/179oojful5z6v.pages.dev/78oojful5z6v.pages.dev/310oojful5z6v.pages.dev/280oojful5z6v.pages.dev/370oojful5z6v.pages.dev/309oojful5z6v.pages.dev/75oojful5z6v.pages.dev/269
apobetina 24 mg ulotka
